Nie boję się ci powiedzieć: Kocham Cię.

Twój umysł może powiedzieć: Jak możesz mnie kochać, skoro nawet mnie nie znasz? 

 
Nie muszę cię znać. Nie muszę usprawiedliwiać mojej miłości. Kocham Cię, bo to jest moja przyjemność. Nie jest ważne, czy mnie odrzucasz, ponieważ ja nie odrzucam siebie. 

W mojej opowieści żyję w trwającym romansie i wszystko jest dla mnie piękne.
Żyć w Miłości to być znów żywym.

 

Don Miguel Ruiz -  Głos wiedzy. Droga do wewnętrznego spokoju

 "SZCZĘŚCIE, że dobre wspomnienia są dłuższe niż dobre przeżyte chwile..."

 "Najpierw wierzysz, że nic nie może cię dotknąć,

potem już wiesz, że dotknąć może cię wszystko. 

Kto ma Klucz?

Czego się złapać? Może wiary, że wszystko da się przetrwać,

Skoro czas przeobraża każdego z nas,

w jaki sposób nasze razem może zostać takie samo?

Wychodzę z latarką szukać siebie, może wtedy znajdę i ciebie.

Poczekam, tak jak się czeka na słońce i deszcz...

Wracamy do domu..."

 Kto ma Klucz?

 Słowa też mogą obejmować, przygarniać; wtedy, gdy spotkanie jest niemożliwe, słowa zastępują ręce.

 

Wojciech Bonowicz

 2024

Wojciecha Młynarskiego... Wiersz na Boże Narodzenie

Takie prościutkie przemyślenie

Na Święta w głowę mi się wwierca

Że każde Boże Narodzenie

To jest pytanie o stan serca

 

Gdy złączy nas stajenka cicha

Czujemy jedną chwilę małą

Że nasze serce jeszcze dycha

Że nie ze wszystkim nam stwardniało

 

Że został mały punkt, szczelina

Gdzie się choć jedna iskra złoci

Od której nagle się zaczyna

Płomyk nadziei i dobroci

 

Spójrz, znowu mamy po lat siedem

W kolebce Panna Syna pieści

W krąg jest inteligencka bieda

Ale stół biały wszystkich zmieści

 

Jest przy nim nas gromadka liczna

I chociaż goło, lecz wesoło

I twoja matka - jaka śliczna

Ściska się z tobą pod jemiołą

 

Pamiętasz to, poczułeś dreszcze

To znaczy, że nie zginiesz w tłumie

Wzruszyłeś się, pożyjesz jeszcze

I sercem parę spraw zrozumiesz

 

Bo jest w tym chyba jakaś racja

Że Święta w białych pól kobiercu

To jest magiczna operacja

Czyniona na otwartym sercu

 

Z tym sercem zawsze stara bieda

Stwardniałe, zimne, ciężko chodzi,

Więc taki zabieg mu się przyda

Na Święta, gdy się Chrystus rodzi

 

Nim się kłopotów zwali tyle,

Co zawsze były, są i będą

Otwórz swe serce i na chwilę

Spróbuj podleczyć je kolędą...

Nigdy nie bój się dać komuś znać, jeśli rozjaśnił pokój, do którego właśnie wszedł. Albo jeśli coś, co powiedział, zainspirowało cię do zmiany. Nigdy nie wstydź się dzielić komplementem z nieznajomym i nigdy nie wpadnij
w pułapkę wiary, że ludzie, których kochasz, wiedzą o tym. Powiedz to. Zawsze to mów. Twoje słowa na początku mogą być nieco niezręcznie, ale w ciemności nocy te nasiona zasadzą się w czyimś mentalnym ogrodzie
i zaczną kwitnąć. Siej nasiona, gdziekolwiek się wybierasz.

 

Donna Ashworth